طی بیست سال اخیر، کانادا به دنبال تشویق مهاجران بیشتر برای حرکت به شهرهای کوچکتر خود است. برنامه اصلی که برای دستیابی به این هدف استفاده کرده است برنامه نامزدهای استانی (PNP) است. PNP استانها و منطقه های سراسر کشور را قادر می سازد معیارهای صلاحیت خود را برای مهاجران طبقه اقتصادی تهیه کنند و سپس مهاجران نامبرده را معرفی کنند که نیازهای بازار کار خود را برای وضعیت اقامت دائم کانادا برآورده کند.
PNP در کاهش سهم مهاجرت به سه استان بزرگ کانادا (انتاریو ، کبک و بریتیش کلمبیا) از 85 درصد با شروع برنامه در سال 1999 به حدود 70 درصد امروز مؤثر واقع شده است. البته برنامه هایی در حال حاضر برای ترویج مهاجرت به شهرهای کوچکتر در حال اجرا است.
از طرف دیگر ، دولت فدرال کانادا و استانها و منطقه های آن تشخیص می دهند که می توان کارهای بیشتری برای ترویج مهاجرت به شهرهای کوچکتر انجام داد. این نشان می دهد که دولت فدرال در سالهای اخیر برنامه های جدید بسیاری از جمله برنامه مهاجرتی آتلانتیک (AIPP) ، برنامه مهاجرت روستایی و شمالی (RNIP) را اجرا کرده و قصد دارد برنامه های جدیدی مانند برنامه مهاجرت شهری (مخصوص شهرداری ها( (MNP) را نیز آغاز کند.
استان های مختلف برای کمک به شهرهای خارج از پایتخت های مربوطه خود، در تلاش برای جذب مهاجران بیشتری هستند. به عنوان مثال ، انتاریو یک برنامه آزمایشی مهاجرت منطقه ای را تحت PNP خود در اوایل سال 2020 راه اندازی می کند. انتاریو این طرح را ایجاد میکند بخاطر اینکه تقریبا 80 درصد از مهاجران این کشور به پایتخت خود (منطقه تورنتو بزرگ) می روند، این بدان معنی است که بسیاری از شهرها در سراسر استان تلاش می کنند تا مهاجران کافی را برای حمایت از اقتصاد خود جذب کنند.
آمار ها حاکی از آن است که 64 درصد از مهاجران جدید در سال 2018 به تورنتو ، مونترال ، ونکوور و کلگری رفتند. این امر منطقی است زیرا مهاجران به دنبال چهار چیز هستند و این شهرها در همه این دسته بندی ها دارای امتیاز بالایی هستند: فرصت های شغلی ، جوامع مهاجران موجود ، پشتیبانی از اسکان و زیرساخت های مناسب مانند حمل و نقل عمومی.
بنابراین مشخص است که کانادا کارهای بیشتری برای کمک به مهاجران جدید در فواید ایجاد زندگی در خارج از شهرهای بزرگ باید انجام دهد.
فرصت های شغلی در بسیاری از شهرهای کوچکتر
اولویت اصلی مهاجران جدید به کانادا یافتن شغل است. افراد تازه وارد به چشم انداز اقتصادی شهرهای بزرگ کانادا جذب می شوند ، اما باید بدانند که شهرهای کوچکتر نیز می توانند فرصت های عالی را ارائه دهند. در حقیقت ، آنها ممکن است در شهرهای کوچکتر فرصت های شغلی بهتری پیدا کنند زیرا اغلب نیاز بیشتری به کارگران دارند.
در نظر بگیرید که نرخ بیکاری در کانادا 5.7 درصد است، که به لحاظ تاریخچه به دلیل پیری جمعیت این کشور و پایین بودن نرخ تولد این کشور کم است.
نرخ بیکاری مقصد های اصلی تازه واردان به شرح زیر است:
تورنتو: 5.6 درصد مونترال: 6.0 درصد کلگری: 7.1 درصد ونکوور: 4.8 درصد
در حال حاضر فقط تورنتو و ونکوور از میانگین ملی بالاتر هستند. با این حال ، همانطور که در زیر خواهیم دید ، اسکان در آن دو شهر با هزینه قابل توجهی همراه است.
بسیاری از شهرهای کوچکتر در کانادا از نرخ بیکاری پایین تر از میانگین ملی برخوردار هستند، این چیزی است که مهاجران جدید هنگام تصمیم گیری برای ساختن زندگی خود در کدام شهر باید در نظر بگیرند: مونکتون ، نیوبرانزویک: 5.1 درصد شهر کبک ، کبک: 3.5 درصد شربروک ، کبک: 4.7 درصد ترویز ریوریس ، کبک: 5.2 درصد اوتاوا-گاتینو ، انتاریو / کبک: 4.4 درصد همیلتون ، انتاریو: 4/5 درصد کاترینز-نیاگارا ، انتاریو: 4.8 درصد واترلو- کمبریج – کیتچنر، انتاریو: 5.2 درصد برانتفورد ، انتاریو: 3.8 درصد گلف ، انتاریو: 5.6 درصد لندن ، انتاریو: 5.6 درصد باری ، انتاریو: 5.2 درصد بزرگ سودوری ، انتاریو: 5.4 درصد تاندربی ، انتاریو: 5.0 درصد وینیپگ ، مانیتوبا: 5.3 درصد ساسکاتون ، ساسکاچوان ، 5.7 درصد کلونا ، بریتیش کلمبیا: 4.2 درصد ویکتوریا ، بریتیش کلمبیا: 3.4 درصد
یک مزیت دیگه برای تازه واردان این است که شهرهای کوچکتر دارای بازار کار کمتر رقابتی هستند و این ممکن است افراد تازه وارد را قادر می سازد کار را سریعتر از شهرهای بزرگتر پیدا کنند.
قیمت مسکن
اگرچه تورنتو و ونکوور برای تازه واردان جذابیت خاصی دارند، اما هزینه زندگی بسیار بالاست. بیشترین هزینه برای کانادایی ها و مهاجران به طور یکسان مسکن است. متوسط هزینه اجاره یک آپارتمان دو خوابه در تورنتو هم اکنون 1600 دلار و در ونکوور حدود 1800 دلار است. حتی اگر یک تازه وارد بتواند شغل پردرآمدتری در این شهرها پیدا کند، هزینه های بیشتری را برای مسکن هزینه می کند.
برای مقایسه ، متوسط اجاره آپارتمان دو خوابه در مکتون حدود 900 دلار، در ترویز ریوریس 600 دلار ، در اوتوا-گاتینهو 1300 دلار ، 1200 دلار در وینیپگ و 1100 دلار در ساسکاتون است. حتی اگر در این شهرها حقوق کمتری بدست آورید، درآمد شما به شما این امکان می دهد هزینه بیشتری را نسبت به تورنتو و ونکوور در اختیار داشته باشید.
کیفیت زندگی
یکی دیگر از مهمترین مزیت های اسکان در یک شهر کوچکتر این است که تازه واردان می توانند از کیفیت زندگی بهتری برخوردار شوند تا اینکه به یک شهر بزرگتر نقل مکان کرده باشند. ممکن است زمان رفت و آمد کمتر باشد زیرا ترافیک کمتری دارد و تازه واردان می توانند براساس تنظیمات برگزیده خود به طیف وسیعی از فعالیتهای مختلف دسترسی داشته باشند.
بسیاری از شهرهای کوچکتر در کانادا فعالیت های فرهنگی و تفریحی مشابه با شهرهای بزرگ را ارائه می دهند ، اما فعالیت هایی در فضای باز مانند اسکی ، پیاده روی و دسترسی به سواحل را نیز ارائه می دهند. علاوه بر این ، برای افراد تازه وارد می توان آشنایی و دوستی را در چنین مکانهایی آسانتر کرد زیرا ممکن است اجتماعات کوچک صمیمی تر و متحدتر باشند.
بیش از 80 برنامه مهاجرتی را برای انتخاب در اختیار دارید
علیرغم جذابیت تورنتو ، مونترال ، کالگری و ونکوور ، مهاجران جدید باید توجه بیشتری به جابجایی به شهر کوچکتر کانادا داشته باشند. تازه واردان در چنین شهرهایی به بسیاری از فرصتهای شغلی و همچنین بسیاری از مسیرهای مهاجرت دسترسی دارند. کانادا در حال حاضر بیش از 80 جریان مهاجرتی طبقه اقتصادی را ارائه می دهد ، که بسیاری از آنها برای تشویق مهاجران برای ایجاد زندگی در شهرهای کوچکتر وجود دارد.
